مسعود حمیدی/ «حتی کارگر سر گذر هم متناسب با تورم، دستمزد تعیین می‌کند، بهتر است بروم سر گذر که حداقل روزی ۵۰۰ تومان کارکنم و شکم زن و بچه‌ام را سیر کنم» این جمله را این روزها مکرر شنیده‌ایم. سعید کارمند یک شرکت خدماتی معتبر است که ماهانه حدود ۷ میلیون تومان بابت ۸ ساعت کار دریافت می‌کند، می‌گوید، برای تأمین مخارج زندگی بعداز ظهر در یک فروشگاه مشغول است که حدود ۵ میلیون تومان حقوق می‌گیرد، درمجموع ۱۲ میلیون درآمد ماهانه دارد اما به شدت ناراضی است، مجرد است و می‌خواهد ازدواج کند، ولی یک حساب سرانگشتی می‌کند در صورتی‌که لزومی به پرداخت اجاره نباشد با ۱۲ میلیون تومان می‌شود زندگی دو نفر را چرخاند، یعنی صبح تا شب روزی ۱۵ ساعت کار کند تا بتواند یک زندگی معمولی داشته باشد. سعید می‌گوید، اگر بخواهد یک‌خانه کرایه کند در کمترین حالت ممکن باید ۷ میلیون تومان به مخارج خود اضافه کند که حدود ۲۰ میلیون تومان در ماه می‌شود. می‌پرسد چطوری می‌شود ماهانه ۲۰ میلیون تومان درآمد داشت؟ روزی ۱۵ ساعت کار می‌کنیم و جرئت فکر کردن به ازدواج نداریم، این مسئولان که این حقوق را مصوب می‌کنند، خودشان می‌توانند دو ماه با این حقوق دوام بیاورند؟ آرش مدیر یک هایپرمارکت است که روی شیشه فروشگاهش آگهی جذب نیرو زده، می‌گوید : قبلاً آگهی می‌زدیم ۱۰۰ نفر متقاضی تماس می‌گرفتند و با هر حقوقی هم کار می‌کردند الان قانون کار می‌زنیم ولی هرکسی می‌آید ساعت کارش را باید با ساعت کار قبل و بعدی او هماهنگ کنیم الان طوری شده که باید بیشتر از قانون کار پرداخت کنیم که با همین شرایط هم سخت می‌شود نیروی مطمئن و کاری پیدا کرد.